Fort William, Jacobite Steam Train
Door: Hancella
Blijf op de hoogte en volg Hancella
29 Juli 2017 | Verenigd Koninkrijk, Fort William
Good evening Fella's,
Tussen 8 en 9 ontbijten!
We lagen nog erg lekker maar hup, eruit... want voor je het weet is het ontbijtuurtje voorbij.
Spek, ei, witte bonen in tomatensaus, gelukkig ook fruit, yoghurt vers witbrood, zoete koek, cake en toast.
Natuurlijk drink ik koffie of thee. Hans bestelt een melk, maar krijgt dit (meestal) niet. We denken dat ze het hier niet gewend zijn zo melk te drinken.
We krijgen dan een kannetje koffie of thee, met zakjes suiker en een klein kannetje melk om in de koffie of thee te gieten.
Hans giet het kannetje melk in een kopje... en hup! Ook weer geregeld!
Vandaag regen!
Veel regen!
Eigenlijk regent het nu nog.
Bij het ontbijt gekeken wat we zouden kunnen doen.
Er is een prachtige autorit naar de schiereilanden of een treinrit met de Jacobite Steam Train.
Het laatste is het geworden! De Harry Potter trein!
De Benz weer langs de bermkant gestuurd naar Fort William treinstation. Parkeren is niet duur. 2 pond voor een hele dag.
Bij de ticketbalie konden we geen kaartjes kopen. Dat moest aan boord van de trein.
Hij stond al te shinen en te stomen.
Hans werd wat onrustig... als we het maar halen....
Kaartjes aan boord. Ja, waar dan?
Op een drafje van coupé naar coupé. Van mannetje naar mannetje. Van deurtje naar raampje en weer terug.
Gevraagd, nog een keer gevraagd, en nog een keer.
Uiteindelijk de juiste man gevonden. Nog 5 minuten voor vertrek.
Kaartjes?
Nou, voor staanplaatsen. Dat wel.
Of meerijden en bij het volgende stationnetje uitstappen (15 minuten)
Of eerste klas. Een retour. Maar die had de beste man nog nooit los verkocht op zo'n korte termijn.
Daar zaten we dan! Eerste klas. Niet normaal!
'Koffie krijgen we er toch wel bij dan hè?', vroeg Hans nog.
Ja hoor! Dat kwam goed.
'Meteen hiernaast instappen en gaan zitten. Geen zorgen! Gewoon achterover leunen en genieten!'
Koffie, thee, koekjes en chocolade kregen we erbij, inderdaad.
En de hele coupé voor onszelf, want er was voor anderen geen tijd meer om in te stappen. We reden al.
Gauw nog een kaartje van de route geregeld.
Fototoestel klaar! Schieten maar!
Man prachtig!
Twee uren genieten van heuvels, diezelfde groene heuvels. Schaapjes langs het water, meertjes, grote meren, de kust, de zee, tunnels waar zo een vliegende auto voorbij zou kunnen komen, énnnnnnn de prachtige boog brug waar Harry met Hermelien en Ron overheen reden!
Ik uit het raam hangen met de camera. Mini raampje, hoog ook, dus met de knieën op de veel te zachte oude stoelen, rook en zwarte roet inademend van de stoomlocomotief.
Gelukt!
Blij mee.
Ook met de mooie reis, en Hans!
Prachtige coupé ook! Houten panelen, houten deuren, wit reliëf behang op het plafond, dikke crème/zwart bewerkte stof op de oude (veel te) zachte stoelen, trekdraadje als noodstop, kitch lampjes, en dito vloerbedekking.
Halverwege de reis merkten we dat er toch wel erg veel mensen foto's wilden nemen van ons coupéetje. Hans was zo vriendelijk een meisje uit te nodigen een selfie te nemen in de stoelen. Zij helemaal blij. Een paar minuten later kwam ze terug met haar moeder. Of zij ook even op de foto mocht. Ook nog even samen. Nemen jullie de foto's? Jas ging uit. Ze bleven zitten. Plots de vraag of ook de broer komen mocht. Zij zaten nogal verspreid in de trein.... 'Alleen voor een selfie!' Zei Hans stellig.
De broer kwam ook, en ze vertrokken gedwee.
Nog even genoten van de coupé voor twee!
Bij het eindpunt van de 2 uur durende reis moest de trein draaien. Hoe is mij een raadsel. De rails stopten precies waar wij uitstapten. De coupé was niet gedraaid. We reden aan dezelfde kant weer terug, maar stonden wel op een ander spoor. Hans snapt het, maar het gaat er bij mij niet in. Magic! Wat mij betreft. Dat past prima bij deze rit!
Een broodje makreelsalade gegeten in het kleine plaatsje, waar de walvisspottersboten al klaar lagen! O dat is ook weer zo gaaf! Misschien later deze week nog....
We gaan het zien.
Terug weer in de eerste klas gestapt.
Er kwamen 4 Amerikanen bij zitten. Met een gekocht kaartje! De twee stellen kenden elkaar niet. Zij waren allemaal erg 'excited' naar de rit.
Harry here, and Harry there.
Ik denk dat ze bij elkaar 10 minuten naar buiten hebben gekeken. Verder werd er in gesprek tegen elkaar opgebokst over baan, studie, functie. De jongste mannelijke Amerikaan had gewonnen! Hij wilde eigenlijk astronaut worden, maar wilde niet zo lang bij zijn vrouw vandaan. Dus was nu univeritair afgestudeerd natuurkundig wetenschapper, werkzaam bij NASA. En dan op je 22ste! Met een vrouw en 2 kinderen. Knap hè!
De auto van de parkeerplaats opgehaald.
Links de weg op gedraaid de stad in. Bij een pub een koffie en daarna een cola gedronken. Een burger voor Hans en een groente pie besteld voor mezelf.
Al etende ons druk gemaakt of we echt nog een nacht mochten logeren in 'onze' lodge waar we vanmorgen vertrokken, of dat we toch hadden moeten rijden naar de volgende plek.
Waar gaat het over!?!
Dat zijn nou vakantie perikelen!
Over niks!
Maar zo heerlijk!
Uit de radio klonk:
'I hope you don't mind that I put down in words. How wonderful life is while you're in the world!'
En wij zongen keihard mee, aan de linkerkant van de weg!
Liefs van ons!
Tot morgen!
Hans en Ancella
Tussen 8 en 9 ontbijten!
We lagen nog erg lekker maar hup, eruit... want voor je het weet is het ontbijtuurtje voorbij.
Spek, ei, witte bonen in tomatensaus, gelukkig ook fruit, yoghurt vers witbrood, zoete koek, cake en toast.
Natuurlijk drink ik koffie of thee. Hans bestelt een melk, maar krijgt dit (meestal) niet. We denken dat ze het hier niet gewend zijn zo melk te drinken.
We krijgen dan een kannetje koffie of thee, met zakjes suiker en een klein kannetje melk om in de koffie of thee te gieten.
Hans giet het kannetje melk in een kopje... en hup! Ook weer geregeld!
Vandaag regen!
Veel regen!
Eigenlijk regent het nu nog.
Bij het ontbijt gekeken wat we zouden kunnen doen.
Er is een prachtige autorit naar de schiereilanden of een treinrit met de Jacobite Steam Train.
Het laatste is het geworden! De Harry Potter trein!
De Benz weer langs de bermkant gestuurd naar Fort William treinstation. Parkeren is niet duur. 2 pond voor een hele dag.
Bij de ticketbalie konden we geen kaartjes kopen. Dat moest aan boord van de trein.
Hij stond al te shinen en te stomen.
Hans werd wat onrustig... als we het maar halen....
Kaartjes aan boord. Ja, waar dan?
Op een drafje van coupé naar coupé. Van mannetje naar mannetje. Van deurtje naar raampje en weer terug.
Gevraagd, nog een keer gevraagd, en nog een keer.
Uiteindelijk de juiste man gevonden. Nog 5 minuten voor vertrek.
Kaartjes?
Nou, voor staanplaatsen. Dat wel.
Of meerijden en bij het volgende stationnetje uitstappen (15 minuten)
Of eerste klas. Een retour. Maar die had de beste man nog nooit los verkocht op zo'n korte termijn.
Daar zaten we dan! Eerste klas. Niet normaal!
'Koffie krijgen we er toch wel bij dan hè?', vroeg Hans nog.
Ja hoor! Dat kwam goed.
'Meteen hiernaast instappen en gaan zitten. Geen zorgen! Gewoon achterover leunen en genieten!'
Koffie, thee, koekjes en chocolade kregen we erbij, inderdaad.
En de hele coupé voor onszelf, want er was voor anderen geen tijd meer om in te stappen. We reden al.
Gauw nog een kaartje van de route geregeld.
Fototoestel klaar! Schieten maar!
Man prachtig!
Twee uren genieten van heuvels, diezelfde groene heuvels. Schaapjes langs het water, meertjes, grote meren, de kust, de zee, tunnels waar zo een vliegende auto voorbij zou kunnen komen, énnnnnnn de prachtige boog brug waar Harry met Hermelien en Ron overheen reden!
Ik uit het raam hangen met de camera. Mini raampje, hoog ook, dus met de knieën op de veel te zachte oude stoelen, rook en zwarte roet inademend van de stoomlocomotief.
Gelukt!
Blij mee.
Ook met de mooie reis, en Hans!
Prachtige coupé ook! Houten panelen, houten deuren, wit reliëf behang op het plafond, dikke crème/zwart bewerkte stof op de oude (veel te) zachte stoelen, trekdraadje als noodstop, kitch lampjes, en dito vloerbedekking.
Halverwege de reis merkten we dat er toch wel erg veel mensen foto's wilden nemen van ons coupéetje. Hans was zo vriendelijk een meisje uit te nodigen een selfie te nemen in de stoelen. Zij helemaal blij. Een paar minuten later kwam ze terug met haar moeder. Of zij ook even op de foto mocht. Ook nog even samen. Nemen jullie de foto's? Jas ging uit. Ze bleven zitten. Plots de vraag of ook de broer komen mocht. Zij zaten nogal verspreid in de trein.... 'Alleen voor een selfie!' Zei Hans stellig.
De broer kwam ook, en ze vertrokken gedwee.
Nog even genoten van de coupé voor twee!
Bij het eindpunt van de 2 uur durende reis moest de trein draaien. Hoe is mij een raadsel. De rails stopten precies waar wij uitstapten. De coupé was niet gedraaid. We reden aan dezelfde kant weer terug, maar stonden wel op een ander spoor. Hans snapt het, maar het gaat er bij mij niet in. Magic! Wat mij betreft. Dat past prima bij deze rit!
Een broodje makreelsalade gegeten in het kleine plaatsje, waar de walvisspottersboten al klaar lagen! O dat is ook weer zo gaaf! Misschien later deze week nog....
We gaan het zien.
Terug weer in de eerste klas gestapt.
Er kwamen 4 Amerikanen bij zitten. Met een gekocht kaartje! De twee stellen kenden elkaar niet. Zij waren allemaal erg 'excited' naar de rit.
Harry here, and Harry there.
Ik denk dat ze bij elkaar 10 minuten naar buiten hebben gekeken. Verder werd er in gesprek tegen elkaar opgebokst over baan, studie, functie. De jongste mannelijke Amerikaan had gewonnen! Hij wilde eigenlijk astronaut worden, maar wilde niet zo lang bij zijn vrouw vandaan. Dus was nu univeritair afgestudeerd natuurkundig wetenschapper, werkzaam bij NASA. En dan op je 22ste! Met een vrouw en 2 kinderen. Knap hè!
De auto van de parkeerplaats opgehaald.
Links de weg op gedraaid de stad in. Bij een pub een koffie en daarna een cola gedronken. Een burger voor Hans en een groente pie besteld voor mezelf.
Al etende ons druk gemaakt of we echt nog een nacht mochten logeren in 'onze' lodge waar we vanmorgen vertrokken, of dat we toch hadden moeten rijden naar de volgende plek.
Waar gaat het over!?!
Dat zijn nou vakantie perikelen!
Over niks!
Maar zo heerlijk!
Uit de radio klonk:
'I hope you don't mind that I put down in words. How wonderful life is while you're in the world!'
En wij zongen keihard mee, aan de linkerkant van de weg!
Liefs van ons!
Tot morgen!
Hans en Ancella
-
29 Juli 2017 - 22:48
Wilma:
Lieve Ancella en Hans,
Wat een heeeeerlijk verslag over dat heeeeerlijke land!!! Ik ben er gewoon een beetje bij! Wij hebben bij die brug staan fotograferen toen die stoomtrein eroverheen reed! Zo gaaf!!! (Jaar of 5 geleden!). En die melk! Zo herkenbaar! Madelief wil altijd "Cold milk" en dan kijken ze haar zo verbaasd aan.... Maar meestal lukt het wel. Ze vragen er dan niks of nauwelijks iets voor. Engelsen en Schotten drinken geen koude melk. Warm in koffie of thee! Geniet nog lekker door! Zo fijn om mee te genieten! Hier is het warm maar volgend jaar gaan wij mét stormparaplu naar Schotland!!! -
30 Juli 2017 - 00:39
Marco Kluft:
Als je toch nog in Fort William zit zou je Ben Nevis op kunnen wandelen. Het Indiase restaurant aan het begin van de winkelstraat is een aanrader. Mochten jullie een mooie rondwandeling willen maken kan ik Grubenbeg House aanbevelen. Een B&B in de middle of nowhere op ongeveer een uur rijden van Fort William. Tijdens mijn wandeltocht van Fort William naar Aviemore kwam ik daar langs.
Als hans melk wil moet ie gewoon om een glas semi skimmed milk vragen. Ze vinden dat inderdaad wel vreemd maar dat vinden ze van ham onder je gebakken ei ook. Ze kunnen zich daar geen voorstelling bij maken. Probeer ook eens Haggis, Neeps and Tatties in een restaurant. Als jullie weer eens in een stad zijn zou ik na een bezoek aan de pub nog even langs een kebabshop gaan. Een Doner kebab met 'everything on' is mijn favoriete afsluiter van de dag.
En als je uiteindelijk weer naar huis gaat en je denkt erover om een fles whisky mee te nemen, de Schotse whisky is hier goedkoper dan in Schotland.
Veel plezier daar en mocht je nog zoeken naar B&B's of bezienswaardigheden wil ik jullie altijd helpen.
Groeten,
Marco
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
